Kowary okolica
Rudawy Janowickie to nieduże pasmo górskie w Sudetach (długość około 20 km). Rozciągają się od Przełęczy Kowarskiej oddzielającej je od Karkonoszy do Gór Kaczawskich w okolicach miejscowości Janowice Wielkie. Najwyższy szczyt to Skalnik (945 m n.p.m.).
Kolorowe Jeziorka
Jednymi z najcudowniejszych miejsc położonych w Rudawach Janowickich są na pewno Kolorowe Jeziorka. Na zboczu Wielkiej Kopy rozmieszczone są jeziorka w różnorodnych barwach: zielonym, żółtym, lazurowym (błękitnym) a także purpurowym. Ich kolor powiązany jest z różnymi związkami chemicznymi. Na ich terenie powstała prześliczna ścieżka dydaktyczna. Dzięki temu możemy zdobyć istotne informacje o przyrodzie, jeziorkach i sztolniach. Ścieżka została utworzona przez Stowarzyszenie Rozwoju Gminy Marciszów oraz uczniów i nauczycieli Gimnazjum Publicznego w Marciszowie.
Zabytki
Pasjonaci zabytków powinni po pierwsze odwiedzić: pałace, zamki, dworki, kościoły oraz mauzolea. Jeśli natomiast lubimy zachwycać się przyrodą, powinniśmy zobaczyć: pomniki przyrody, punkty widokowe (szczyty, skały i wieże) a także ciekawe skały. Warto także zobaczyć ciekawe obiekty sakralne – krzyże pokutne w następujących miejscowościach: Miedzianka, Bukowiec, Janowice Wielkie, Pisarzowice i Raszów.
Rudawy Janowickie Turystyka
Rudawy Janowickie to różne fantastyczne skały. Przepiękne są: Starościńskie Skały, Skalne Bramy, Skalny Most, Konie Apokalipsy, Skały: Fajka, Rylec, Bramka, Kowarska i punkty widokowe na Skale Piec i Sokolik.
To również wartościowe miejsce dla osób, które lubią aktywność fizyczną. Na tym obszarze znajdują się bowiem liczne szlaki turystyczne, rowerowe. Powstał również niedawno szlak do jazdy konnej. W Rudawach Janowickich możemy też zajmować się wspinaczką skałkową oraz jeździć na nartach.
Czarna Kopa (czes. Svorova hora, niem. Schwarze Koppe) to szczyt w Karkonoszach (Czarny Grzbiet), między Śnieżką a Sowią Przełęczą. Wysokość wierzchołka: 1407 metry n.p.m. Poprzez wierzchołek przebiega granica polsko – czeska a także górskie szlaki turystyczne:
- niebieski – schronisko Dom Śląski – Skalny Stół
- czerwony – Śnieżka – Sowia Przełęcz
Na Czarną Kopę można dotrzeć z Kowar żółtym szlakiem na Skalny Stół, a potem szlakiem niebieskim na Czarną Kopę – wyprawa zajmuje około 3,5 godziny. Jeżeli będziesz zmęczony, niedaleko Czarnej Kopy znajduje się czeskie schronisko Jelenka.
Śnieżka – najwyższy wierzchołek Karkonoszy a także Sudetów i Czech (1602 m n.p.m.) – jest symbolem Karpacza i Karkonoszy. Śnieżka góruje nad Karpaczem (200 m powyżej Równi pod Śnieżką), położona jest na granicy polsko-czeskiej, wchodzi w skład szczytów Korony Gór Polskich i jest najbardziej rozpoznawalnym szczytem w Karkonoszach. Czesi zwą tę górę Sněžka, Niemcy natomiast Schneekoppe.
Pierwsze górskie schronisko na Śnieżce postawiono w połowie XIX-tego stulecia. Budynki, które możemy podziwiać obecnie, stanęły niedawno – w latach: 1967-76. Specyficzne dyski – mieszczą Obserwatorium Meteorologiczne im. Tadeusza Hołdysa, magazyny, zaplecze techniczne i bar. Nie ma tutaj części noclegowej, jednak można się choć ogrzać zimą. Najbliżej położone schronisko, w którym można przenocować znajduje się u podnóża Śnieżki – Schronisko Dom Śląski.
Dzięki danym z Obserwatorium Meteorologicznego wiemy, że Śnieżka to niebywale wietrzne miejsce. Największa prędkość wiatru (mierzona przez minimum 10 min.) przekroczyła 230 km/h, a porywy wiatru zbliżają się do 300 km/h. Co więcej, to nadzwyczaj mroźne miejsce – średnia temperatura w roku ledwie wykracza ponad 0 stopni Celsjusza. Dni ze średniodobową temperatura przekraczającą +5 °C jest zaledwie mniej więcej 100 dni w roku (2 VI do 15 IX). Tutaj praktycznie nie ma dni ze średnią temperaturą przekraczającą 10 stopni Celsjusza.
Na Śnieżce znajduje się także kaplica pod wezwaniem Świętego Wawrzyńca – patrona przewodników. Pochodzi ona z XVII stulecia. Otwarto ją w 1681 r. i od tego momentu rozwijał się ruch pielgrzymkowy oraz turystyczny na Śnieżkę. W czeskiej części Śnieżki stoi budynek poczty. Wybudowano go w roku 2007 na miejscu nieużywanego od lat 80. ubiegłego stulecia czeskiego schroniska. Jest tutaj także stacja końcowa wyciągu gondolowego z czeskiego miasteczka Pec pod Sněžkou. Z polskiej strony wyciągiem można wjechać tylko na pobliską Kopę.
Na stronie: http://www.karkonosze.pl/noclegi-w-karkonoszach znajdziesz ofertę noclegów w Karpaczu i okolicy.
Podgórzyn jest gminną wioską położoną na wysokości 350 – 500 m n.p.m., nad strumieniem Podgórna. Pierwsze informacje o osadzie,wsi pochodzą z początku XIV-tego wieku, jednakże określenie Podgórzyn pojawiło się dopiero w 1946 roku.Wieś była własnością rodziny Schaffgotschów z Cieplic i to oni rozbudowali tutejsze stawy hodowlane, jeden z większych kompleksów stawów w całych Karkonoszach. W XVII-tym wieku rozpoczęła pracę ludwisarnia, produkująca nie tylko dzwony, ale również armatnie lufy. W podgórzyńskim, XVIII-wiecznym kościele Świętej Trójcy, poza późnogotycką misą chrzcielnicy, znajduje się także dzwon zrobiony w tutejszej ludwisarni. Działały tu również papiernia, tartak jak również szlifiernia kryształów i kamieni szlachetnych.
Ciekawostkę stanowi także zabytkowy tramwaj – pamiątka po linii tramwajowej , która powstała w 1911 r. Dzięki niej kuracjusze z Cieplic i turyści, przybywali do Podgórzyna, skąd jest bliżej do karkonoskich szczytów. Dziś tramwaj ten to jedyna pamiątka po tej linii.
Najbliższe Podgórzyna rejony Karkonoszy to Przełęcz Karkonoska oraz schronisko Odrodzenie – jednak by tam trafić trzeba przeznaczyć ok 4 godzin. Potem można iść na czeską stronę do centrum narciarskiego – Szpindlerowy Młyn (Špindlerův Mlýn). Gdy chcesz wędrować po Karkonoszach to najlepiej będzie wybrać się na kilka dni z noclegami w karkonoskich schroniskach. Na krótkie wycieczki proponujemy podjechać do Karpacza czy Borowic. Z Podgórzyna na kilkugodzinne wyprawy warto wybrać się do Zamku Chojnik, wodospadu Podgórnej w Przesiece bądź do sąsiednich Cieplic.
Bazę noclegową Podgórzyna i innych miejscowości w Karkonoszach znajdziesz na stronie: http://www.karkonosze.pl/noclegi-w-karkonoszach
Kościół Wang lub Świątynia Wang – to powszechna nazwa na ewangelicko-augsburski Kościół Górski Naszego Zbawiciela – jednej z najbardziej znanych atrakcji turystycznych nie wyłącznie Karpacza, ale także całych Karkonoszy. To jedna z najstarszych drewnianych świątyń w naszym kraju.
Już sama nazwa jest ciekawostką i próżno poszukiwać znaczenia tego słowa w języku polskim lub niemieckim. Nazwa Wang wywodzi się od norweskiego miasteczka, z którego pochodzi Kościół Wang. Kościół Wang został zbudowany z norweskiej sosny na przełomie wieków XII i XIII, wykorzystując tylko złącza ciesielskie. Kiedy kościółek stał się zbyt mały dla lokalnej ludności mieszkańcy postanowili wybudować nowy. Aby pozyskać środki na budowę sprzedano stary kościół – kupił go król Prus – Fryderyk Wilhelm IV dla muzeum w Berlinie. Kościół rozebrano i przewieziono do Berlina. Wówczas to, hrabina von Reden, namówiła króla, by świątynia stanęła jednak w Karpaczu. Kościół był dość mocno zniszczony i wiele jego elementów musiano odtworzyć. Przy okazji rekonstrukcji, kościół lekko przebudowano, dodając krużganki i okna. Wybudowano również kamienną wieżę – dzwonnicę, miała ona dodatkowo chronić Kościół Wang przed intensywnymi wiatrami. Ostatecznie świątynię oddano do użytku pod koniec lipca 1844 roku.
W latach 60-tych XX-tego wieku Kościół Wang poddano pracom konserwatorskim – wymieniono poszycie dachu (zastępując łupki gontem), dodano instalację grzewczą i elektryczną.
O innych atrakcjach Karpacza przeczytasz na stronie: http://www.karpacz.com.pl/atrakcje/0/karpacz
Borowice to górska wioska leżąca na Pogórzu Karkonoskim (600 – 700 metrów n.p.m.), w pobliżu karkonoskich schronisk: Strzechy Akademickiej i Samotni i Karpacza. Borowice zostały założone przez religijnych wychodźców z Czech – po wojnie 30-letniej w XVII wieku.
To spokojna, cicha miejscowość wypoczynkowa. Pierwsi turyści zaczęli przybywać do Borowic w XIX w., a ruch turystyczny nasilił się na początku XX-tego wieku, gdy do miejscowości poprowadzono drogę z Sosnówki i z Przesieki. Poprzez miejscowość przebiega kilka szlaków turystycznych: zielony i żółty do Przesieki, Jagniątkowa czy na Zamek Chojnik, a w drugą stronę w Karkonosze, a również niebieski do pobliskiego Miłkowa. Nad miejscowością góruje kościół Matki Bożej Fatimskiej.
W Borowicach funkcjonuje orczykowy wyciąg o długości ok 650 m nieopodal ośrodka Hottur. Funkcjonuje tu trasa zjazdowa o długości mniej więcej 700 metrów i różnicy poziomów ok 130 m. W miejscowości znajdziemy również wypożyczalnie sprzętu narciarskiego. Jeżeli poszukujesz większej ilości wyciągów i tras narciarskich, z Borowic jest niedaleko do Karpacza.
Latem, pomijając wycieczki w Karkonosze, w Borowicach warto także wziąć udział w imprezie kulturalnej – Gitarą i Piórem – to festiwal poezji śpiewanej, jaki odbywa się rokrocznie. Wszystko zaczęło się latem 1989 r., gdy leśnik Waldek Szczerba wspólnie z grupą przyjaciół zdecydowali aby wspólnie pośpiewać i pomuzykować. Do tej grupy poczęli dołączać przechodzący turyści, mieszkańcy Borowic. Biorący udział w tym spontanicznym spotkaniu postanowili, iż spotkają się za rok w tym samym miejscu, zapraszając następnych znajomych, którzy potrafią i nade wszystko chcą zaśpiewać lub zagrać. I w kolejnym 1990 roku, na łące zgromadziło się więcej niż 100 osób. W 1991 roku imprezą zainteresowali się dziennikarze Radia Wrocław i przeprowadzili oni rozległą relację radiową. Imprezą zainteresowało się Regionalne Centrum Kultury w Jeleniej Górze i kolejna, czwarta już edycja festiwalu „Gitarą i Piórem” była znaczącym, szeroko rozgłoszonym festiwalem z występami gwiazd – tak jest po dziś dzień.
Po więcej informacji odsyłamy na stronę: http://www.borowice.com.pl
Sosnówka jest jedną z wiosek w karkonoskiej gminie Podgórzyn leżącą między Piechowicami i Karpaczem. Sosnówka to mocno rozczłonkowana wieś, tradycyjnie podzieloną na Sosnówkę Dolną (w okolicach drogi 366) i Sosnówkę Górną (w kierunku na Borowice). Sosnówka położona jest na wysokości 370 – 720 metrów n.p.m. Osada została założona w pobliżu jednej ze starszych dróg do Czech obok Dobrego Źródła pod Grabowcem (784 metrów n.p.m.). W XVIII wieku była osadą tkaczy – wytwarzano tutaj adamaszek, woal. Dziś to podgórska miejscowość wczasowa, której zaletą jest pobliże Jeleniej Góry, Karpacza i Szklarskiej Poręby.
Najbardziej znanym zabytkiem w miejscowości jest kaplica Świętej Anny na Grabowcu. Nie jest to tradycyjna kaplica, budynek zbudowano na zarysie elipsy (10 na 14 metrów). Dzisiejsza murowana kaplica stoi w miejscu poprzednich obiektów i pochodzi z początku XVIII wieku. Wewnątrz znajduje się ołtarz główny z obrazem Św. Anny z Jezusem, Marią oraz Józefem, ambona i dwa boczne ołtarze a także figura Świętego Wawrzyńca. W kaplicy bije źródło, bezpośrednio nad nim znajduje się ołtarz. Woda radonowa odprowadzana jest na zewnątrz kapliczki kanałem i można ją czerpać. Interesujące jest to, iż znajdujące się w kaplicy obrazy nie były malowane na desce czy płótnie, ale na miedzianej blasze w związku z wydobywającym się ze źródła radonem, od którego farba na płótnie czy drewnie płowiała.
Inna atrakcja Sosnówki to sztuczny zalew – Zbiornik Sosnówka oddany do użytku w 2001 r. To rezerwuar wody pitnej dla Jeleniej Góry i zbiornik przeciwpowodziowy jednocześnie. Wpływają do niego wody pobliskich strumieni: Czerwonki, Sośniaka i Podgórnej. W zamyśle miał on pełnić funkcje rekreacyjne.W Sosnówce wytyczone są dwa szlaki turystyczne. Czarny kieruje do Kaskady Myi a stamtąd do Przesieki, Jagniątkowa lub na Przełęcz Karkonoską. Żółty kieruje do Kaplicy Św. Anny, a stamtąd do Karpacza oraz schronisk górskich (Dom Śląski, nad Łomniczką, Samotnia, Strzecha Akademicka).
Szklarska Poręba to miejscowość u podnóża Karkonoszy oraz Gór Izerskich. Miasto położone jest także u podnóża Szrenicy – szczytu w Karkonoszach – który góruje nad otoczeniem. W sąsiedztwie zlokalizowane są również 2 wysokie, wodospady karkonoskie Szklarki oraz Kamieńczyka – powszechne cele wypraw wczasowiczów zwiedzających Szklarską Porębę.
Historia miejscowości i jej nazwy jest stricte związana z produkcją szkła. Pierwsza huta szkła zaczęła funkcjonować już w XIV stuleciu, prócz minerałów, do produkcji szkła niezbędne były znaczne ilości drewna. Zatem, wiele obszarów leśnych wycięto – na porębach zakładano pastwiska i zapoczątkowało się osadnictwo. Rejony te doceniali również poszukiwacze skarbów ziemi – kamieni szlachetnych, srebra, złota. Działalnością tą parali się poszukiwacze z Europy Zachodniej tytułowani Walończykami. Ich kultura i życie owiane było tajemnicą, mistycyzmem – po trosze było to następstwem odmiennego języka. Do dzisiejszego dnia zostały po nich szyby, wyrobiska, kopalnie, oraz ślady na głazach. Do dziś dzieje Walonów poznamy z gawęd obecnych Walonów, którzy prowadzą Walońską Chatę na skrajach miejscowości Szklarska Poręba. Inną gromadą aktywną w owym okresie byli, osiedlający się pod koniec XVI wieku, czescy ewangelicy. Najciekawsza grupa to Laboranci – sporządzający ziołowe medykamenty, znawcy medycyny.
Szklarska Poręba to bezspornie turystyka górska. Jej rozwój mógł zaistnieć za sprawą rozwoju komunikacji i dróg. W połowie XIX w. skomunikowano Piechowice koło Jeleniej Góry poprzez Przełęcz Szklarską z Harrachovem w Czechach, a pół stulecia potem wybudowano linię kolei komunikującą Jelenią Górę z Tanvaldem. To przyczyniło się do zwiększenia turystyki w Szklarskiej Porębie. Już po wojnie w latach 60-tych wybudowano kolej linową na Halę Szrenicką. Współczesna Szklarska Poręba to ośrodek turystyki rowerowej, górskiej i narciarstwa. Aranżowanych jest tutaj mnóstwo imprez takich jak Bieg Piastów urządzany od 1976 roku, rozsławiony ostatnimi czasy przez Justynę Kowalczyk, odbywający się w lutym Slalom Retro – impreza jakiej głównym celem jest zabawa oraz ekspozycja dawnego wyposażenia narciarskiego, strojów z epoki. Nowoczesny sprzęt jest ignorowany, a poza czasu uczestnicy dostają punkty za styl, kostium oraz całościową prezentację narciarza. W sąsiedztwie organizowane są także biegi psich zaprzęgów. W sierpniu tymczasem, na pobliskich trasach królują rowerzyści – urządzane są zawody Downhill, turnieje skoków na rowerach i do wody, zawody BMX oraz rowerowy maraton.
Szklarska Poręba od końca lat 90-tych minionego wieku jest nieodłącznie związana z Programem Trzecim PR. W 1998 roku ogłoszono miejscowość Zimową Stolicą Radiowej Trójki, a z rokiem 1999 Szklarska Poręba została Stolicą Programu III PR. W centrum miasta zlokalizowano Skwer Radiowej Trójki z posągiem Liczyrzepy. Tu umieszczono też Aleja Trójkowych Gwiazd – wmurowane w mur odlewy ust sław mikrofonu Trójki: Barbary Marcinik, Marka Niedźwieckiego, Moniki Olejnik, Grażyny Dobroń, Artura Andrusa, Wojciecha Manna.
Szklarska Poręba jak na górskie miasto wypoczynkowe przystało, to wprost masa obiektów gastronomicznych – kawiarnie, restauracje, bary czy budki z hamburgerami, kebabem, goframi i lodami. Równie bogata jest oferta noclegowa – noclegi w Szklarskiej Porębie to ekskluzywne hotele i apartamenty, mnóstwo ośrodków wczasowych, pensjonatów, nie brakuje także domów gościnnych proponujących kwatery i pokoje w Szklarskiej Porębie lub campingów.
Zapraszamy na portal turystyczny Szklarskiej Poręby: www.szklarskaporeba.net.pl
Jelenia Góra to czwarte, pod względem liczby mieszkańców, miasto Dolnego Śląska – według danych statystycznych mieszka tu powyżej 80 tys. mieszkańców – położone w śródgórskiej kotlinie, nad Bobrem. W latach 1975-1998, gdy Polska była podzielona na 49 województw, Jelenia Góra była miastem wojewódzkim. Dzisiaj to miasto na prawach powiatu. Jeleniogórskie dzielnice to: Zabobrze, Zatorze, Śródmieście, Goduszyn, Maciejowa, Grabary, Strupice, Cieplice Śląskie-Zdrój, Jagniątków, Sobieszów. Dużą część z nich stanowią, włączone w granice administracyjne, dawniej odrębne miasta i miejscowości – na przykład Sobieszów czy Cieplice. Najmłodszą częścią Jeleniej Góry jest karkonoski Jagniątków (od 1998 r.).
Jelenia Góra to stare zabytkowe miasto. Do obecnych czasów zachowało się tu niemało zabytków architektury. Przypuszczalnie, już w XIV stuleciu miasto otoczone było murami obronnymi z bastejami. W murach miejskich były umieszczone trzy bramy z wieżami: Wojanowska, Zamkowa i przy ul. Długiej. Do dziś zachowały się jedynie pozostałości niegdysiejszych obwarowań: Brama Wojanowska z basteją, fragmenty murów stanowiące elementy innych budynków m.in. przy ul. Jeleniej oraz Baszty: Zamkowa i Grodzka. W centrum starego miasta znajduje się Plac Ratuszowy z Ratuszem Miejskim z poł. XVIII wieku. Na początku lat 70-tych minionego stulecia rozpoczęto wyburzanie większości zabytkowych kamienic starego miasta. Dzisiejsza zabudowa placu ratuszowego powstała w latach 70. i jest stylizowana na starą (pozostawiono jedynie sześć fasad starych kamienic). W Jeleniej Górze znajdują się także zabytkowe świątynie: kościół pw. Św. Erazma i Pankracego – najstarszy obiekt sakralny w mieście (1552 r.), kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z początku XVIII stulecia – największa świątynia w mieście, kościół pw. NMP, obecnie cerkiew prawosławna pw. Świętych Piotra i Pawła także z XVIII w., kaplica Św. Anny – umieszczona wewnątrz średniowiecznej wieży czy zespół kościoła ewangelickiego z lat 1709-1718: kantorówka, obecnie dom parafialny.
Jelenia Góra to także ośrodek kultury. Działają tu teatry (C.K. Norwida oraz Teatr Animacji), Filharmonia Jeleniogórska, kina, dużo galerii, muzeów, prężnie działa Jeleniogórskie Centrum Kultury, które jest organizatorem większości wydarzeń kulturalnych w Jeleniej Górze (Wrzesień Jeleniogórski, Krokus Jazz Festiwal, Festiwal Filmów Komediowych – Barejada, Liga Rocka, Finał WOŚP). W Jeleniej Górze zostały założone Kabaret Paranienormalni i Kabaret Paka oraz zespoły: punkrockowy Fort BS i Leniwiec.
Jelenia Góra to dodatkowo Uzdrowisko Cieplice, jakie corocznie odwiedzają tłumy kuracjuszy i przedgórskie dzielnice: Jagniątków, Sobieszów, Cieplice, które posiadają bogatą bazę noclegową i są dobrą bazą do wypadów w Karkonosze. Na terenie Jeleniej Góry położony jest Zamek Chojnik w Sobieszowie.
Z Kowar do Jeleniej Góry jest około 15 km.
Więcej: www.jelenia.info.pl
Historia Karpacza wiąże się nierozłącznie z okolicznymi Kowarami. Potrzebowały one ogromne ilości węgla drzewnego do wytopu rudy żelaza , ten węgiel był wyrabiany poprzez smolarzy (nazywanych kurzakami) na terenie współczesnego Karpacza. Takie były początki miasta Karpacz.
Po wojnie trzydziestoletniej (XVII wiek), w Karpaczu poczęli osiedlać się wygnańcy z Czech. Spora ilość spośród nich to Laboranci – trudniący się sporządzaniem specyfików ziołowych. Dzięki ich aktywności Karpacz zaczął się rozrastać. Z biegiem lat nasila się pielgrzymowanie do Kaplicy Św. Wawrzyńca na Śnieżce – najwyższym wierzchołku Karkonoszy, kreują się nowe zawody – przewodnik górski i nosiciel lektyk – dla dobrze sytuowanych pątników.
Położony u stóp pięknych Karkonoszy z dominującą nad okolicą Śnieżką – najwyższym wierzchołkiem – Karpacz szybko stał się górski kurort. Przełom XIX oraz XX wieku to rozbudowa kolei, a z nią postęp rozbudowy miejscowości. Karpacz to również ośrodek sportów zimowych – saneczkarstwa, narciarstwa – z początkiem XX-tego w. urządzane były tutaj pierwsze turnieje. Wtedy również wybudowano tor saneczkowy i skocznię narciarską Orlinek.
Oprócz wypoczynku w górach i korzystania z wyciągów i narciarskich stoków, Karpacz dostarcza wiele innych atrakcji. Najbardziej znanym zabytkiem jest bez wątpienia Świątynia Wang. To na wskroś drewniany budynek, bez wykorzystania gwoździ. Pobudowano go w Norwegii w miasteczku Vang na przełomie XII i XIII stulecia. W połowie XIX w. został rozebrany i przewieziony do Szczecina. Miał stanąć w muzeum w Berlinie, niemniej jednak finalnie stanął w Karpaczu. Tutaj dobudowano kamienną dzwonnicę, dodatkowo ochrania ona świątynię przed silnymi wiatrami schodzącymi ze Śnieżki. Dzieci z kolei, ucieszy nietypowe muzeum – w budynku byłego dworca kolejowego umieszczono Muzeum Zabawek. Główny zbiór to sprezentowane przez Henryka Tomaszewskiego lalki oraz zabawki z całego świata. Ustawione są one w tematyczne gabloty ręcznie malowane i zaprojektowane przez Kazimierza Wiśniaka. Na piętrze jest powierzchnia na czasowe wystawy.
Obecnie co prawda, nie można dotrzeć do Karpacza koleją, jednakże miejscowość dysponuje dobrym połączeniem autobusowym i łatwo dojdziemy do niego prywatnym samochodem. W Karpaczu czeka różnorodna baza gastronomiczna i potrafiąca zaakceptować kilkanaście tys. turystów baza noclegowa. Z kolei noclegi w Karpaczu dostosowane są do wymogów i możliwości ekonomicznych każdego turysty. Od ekskluzywnych hoteli i apartamentów, poprzez pensjonaty, ośrodki wczasowe aż po relatywnie tanie kwatery i pokoje w Karpaczu.
Więcej o Karpaczu: www.karpacz.com.pl
Noclegi w Karpaczu
